απάρθενος

(I)

ἀπάρθενος, -ον (Α)

αυτή που δεν είναι πλέον παρθένα.

————————

(II)

-η, -ο

1. παρθένος, παρθενικός, ανέγγιχτος («απάρθενο κορίτσι»)

2. αδούλευτος, καινούργιος.

[ΕΤΥΜΟΛ. Για την ετυμολ. τού τ. υπάρχουν τρεις εκδοχές: α) < α- (προθετ.) + παρθένος

β) < αει-πάρθενος

και γ) < ευ-πάρθενος].